ارتین

زبان بدن

برخی از کارشناسان بر این باورند که مدل موی شخص می تواند نشانگر تصویر شخصی، کیفیت زندگی، میزان عملگرایی، خودنمایی، اثرگذاری و پایگاه اجتماعی و اقتصادی فرد باشد. برخی نیز بر این باورند که موی شخص می تواند نشانگر بالندگی عاطفی و ناحیه زیستی باشد. مفاهیم مختلف مدل های مختلف مو را در طول دهه های گذشته از نظر بگذرانید. فرضا، در دهه 60 و 70 قرن بیستم موی بلند شخص نشانه عصیان گری و شورشگری بود، اما امروزه در دهه 90 یک راننده کامیون بیابان نیز موهایش را بلند می کند تا بسان سلطان موسیقی راک جلوه کند. باید توجه داشت که موهای بلند دخترک 15 ساله تفسیر متفاوتی با موهای بلند یک زن 55 ساله دارد. در هر صورت، در این مطلب حتی المقدور اسرار شناخته شده انواع مدل مو که نویسندگان آن «جن الن دیمیتریوس» و «مارک مازارلا» می باشند را در اختیار شما قرار می دهیم. باید توجه داشت که نشانه خوانی باید همراه با نشانه های آشکار سایر ویژگی های فرد باشد تا بتواند فرد را به سوی تشخیص درست رهنمون سازد. موی مردان  -موی بلند و موی کوتاه: باور غالب این است که موی کوتاه نشانه محافظه کاری و سازگاری و موی بلند نشانه ماهیتی هنری و عصیان گری است. این باور گهگاه درست می نمایاند، ولیکن در همه موارد این گونه نیست، زیرا موهای بسیار کوتاه می تواند نشانه موارد زیر باشد:  -  فرد احتمالا اهل ورزش است. -  در حال طی کردن دوره نظام بوده و یا این که در گذشته یک نظامی بوده است. -  شخص در سازمان و یا اداره ای کار می کند که مجبور است مویش را کوتاه نگه دارد. -  این امر می تواند نشانگر گرایشات هنری، عصیان گری و مدگرایی باشد (در صورتی که مو به طور غریبی رنگ شده باشد و یا این که بسیار کوتاه باشد). -  ممکن است نشانه محافظه کاری فرد باشد. -  احتمالا شخص به نوعی مشغول درمان بوده و یا این که این امر از ضرورت درمانی ناشی شده است. -  احتمال دارد فرد این گونه بپندارد که جذاب تر می نمایاند. -  فرد به دلیل راحتی و سهولت کاری، موی کوتاه را ترجیح می دهد.  اگر چه تامل در خصوص موارد بالا می تواند برای تشخیص ماهیت اشخاص راهگشا باشد، لیکن بسندگی صرف به این ذهنیات و کلیشه ها می تواند بازدارنده باشد.  -  موی آراسته: مردی که با موی آراسته، سشوار کرده و تافت زده ظاهر می شود و این امر را با لباس و کفش گرانقیمت همراه می کند، خواهان به رخ کشیدن موقعیت و پایگاه غبطه برانگیز اجتماعی و شغلی خود است. این حالت می تواند نشانه کامیابی اقتصادی، خودمهم پنداری و اثرگذاری برروی دیگران باشد. معمولا مردان این گونه برای موی سر خویش سرمایه گذاری پولی و زمانی نمی کنند. در هر حال، استنباطی که از این حالت می توان کرد این است که چنین مردانی بدین وسیله قدرت، توان مالی و برتری پایگاه اجتماعی خویش را به رخ دیگران می کشند. به علاوه، همین برداشت را می توان به ناخن های آراسته نیز تعمیم داد.  نشانه های مرتبط با ریزش، کم پشتی و طاسی سر مردانی که معدود تارهای موی باقیمانده برروی سر خود را با دقت و وسواس محسوسی شانه می کنند و به اصطلاح به آن حالت می دهند، در واقع بدین وسیله خودخواهی خود را نشان داده و در عین حال نسبت به قضاوت و داوری دیگران غافل هستند. زمانی که من با چنین مردانی برخورد می کنم، نخستین سوالی که به ذهنم خطور می کند این است که آیا این مرد نمی داند که ما چشم داریم و همه چیز را می بینیم. نکته قابل توجه این که این برداشت ها وحی منزل نیست و در همه حالات استثنا به چشم می خورد.  -  استفاده از کلاه گیس و کاشتن و ترمیم موی سر: مردانی که با ترمیم موی سر خویش کم پشتی و یا ریزش آن را جبران می کنند، بدین وسیله نخوت و فقدان اعتماد به نفس خویش را نشان می دهند. به علاوه، بدین وسیله فرد با جذاب نشان دادن خویش اعتمادبه نفس از دست رفته را کسب می کند. در هر صورت، از نشانه های این نوع اقدامات ترمیمی مردان می توان به مواردی چون برخورداری از امکانات مادی، نقص زدایی و ظاهر گرایی اشاره کرد.  -  استفاده از انواع کلاه ها: مردان طاسی که از کلاه بیس بال برای پوشش این نقیصه خود استفاده می کنند، در واقع در برابر پیر شدن از خود مقاومت نشان می دهند. در این ارتباط باید به این نکته توجه کرد که بسیاری از مردان طاس برای حفاظت از فرق و کاسه سر خویش در برابر آفتاب سوزان از این کلاه ها استفاده می کنند; لیکن اگر مردان طاس در منزل نیز از این کلاه ها استفاده می کنند، این امر می تواند نشانگر فقدان خودباوری و اعتماد به نفس باشد.  -  موی رنگ شده: مردانی که موی سر خود را رنگ می کنند، عمدتا خواهان پوشاندن موهای سفید خود هستند و بدین وسیله خود را جوان می نمایانند. روشن است که این وسیله در همه حالات و مقاطع سنی نمی تواند راهگشا باشد. فرضا چنانچه مرد   75   ساله  ای دارای موهای مشکی یک دست باشد، در آن صورت پنهان کاری کاملا بی مورد است. در هر صورت، از ویژگی های این اشخاص می توان به خودخواهی، واقعیت گریزی و بسان کبک عمل کردن اشاره کرد. موی صورت مردان  -  ریش و سبیل: برخی از مردم بر این باورند که ریش و سبیل می تواند نشانه راز آلودگی شخص باشد. باید توجه داشت که این برداشت درست نبوده و مردان به دلایل مختلف از موی صورت استفاده می کنند. در هر صورت، ریش و سبیل می تواند به موارد زیر دلالت کند:  -  مرد می پندارد که بدین شکل جذاب تر می نمایاند  .   -  مرد جوان بدین وسیله خود را سالدار می نمایاند.  -  با استفاده از ریش، فرد سن و سال و چروک های صورت خود را می پوشاند. -  فرد بدین وسیله نقص صورت خود را می پوشاند. -  مرد ریشو بدین شکل ماهیت عصیانگرانه خویش را می نمایاند. -  مرد در جایی شاغل است که از این بابت محدودیتی را به شخص تحمیل نمی کنند. دقیقا به طول و شکل و شمایل ریش و سبیل مردان توجه کنید، زیرا ریش و سبیل های بلند می تواند گرایشات سیاسی لیبرالیستی مردان را بنمایاند. از سوی دیگر، ریش و سبیل نامرتب، کثیف و ناآراسته می تواند نشانه ویژگی هایی چون کاهلی، دلمردگی، اختلالات و عوارض روحی و فیزیکی، فقدان قدرت داوری و سایر کاستی ها و نقایص بهداشتی باشد.  -  موهای سایر قسمت ها: ابروان پرپشت و نامرتب و موهای زیاد دماغ و گوش مردان، نشانه این است که این اشخاص به ظاهر خویش اهمیتی نمی دهند. برخی از این مردان بر این باورند که مرتب کردن و آراستن موهای این قسمت های صورت عملی نادرست و نامردانه است.  -  مدل موی نامتعارف و نمایان: مدل و یا رنگ موی غیر عادی و نامتعارف می تواند دلالت بر موارد زیر داشته باشد: ماهیت ناسازگار، فرد ماهیتی عصیانگرانه و شورشی دارد، فرد شیفته ماجراجویی است، فرد گرایشات مدپرستانه و هنری دارد، فرد دارای شغلی نامتعارف بوده و سبک زندگیش نامتعارف است، شخص بدین وسیله خواهان عضویت در یک گروه هم سال خاص است، سازگاری با مدل  های غالب و حاکم در اجتماع، بی توجهی به صورت های ظاهر، میل به منحصر به فرد بودن و جلب توجه کردن و تاثیرات فرهنگی (سن و سال فرد، نژاد و گروه های مختلف اجتماعی).  موی زنان  مدل موی زنان در قیاس با چگونگی موی مردان محدودیت چندانی ندارد، زیرا مردم آسان تر انواع مدل موی سر زنان را می پذیرند، چون مدگرایی عمدتا از آن جنس مونث است. با این وجود، موی سر نمایان و نامتعارف زنان نیز تعابیر و تفاسیر خاص خود را دارا می باشد.  -  موهای کوتاه و بلند: بر اساس فرهنگ ما، جوانی و جذابیت جسمانی زنان با موی بلند تعریف و تبیین می شود. به همین دلیل، بلندی و کوتاهی موی زنان تفاسیر خاص خود را دارا می باشد. حال اگر علیرغم این نگرش فرهنگی زنی مویش را کوتاه نگه دارد، باید به موارد زیر توجه کرد:  -  موی زیبا، کوتاه و آراسته: این حالت می تواند نشانگر تمایلات هنری فرد بوده و در عین حال از برخورداری مالی حکایت کند. باری، هزینه کردن مبلغ قابل توجهی از درآمد برای آرایش مو می تواند نشانه اهمیت دادن به ظاهر شخصی، میل به پذیرفته شدن، اهمیت دادن به نظرات دیگران و احتمالا عدم ایمنی باشد.  -  موی کوتاه معمولی زنان: چون نگهداشتن موی بلند دشوار و هزینه بر است، بسیاری از زنان موی خود را کوتاه می کنند تا از دنگ و فنگ نگهداری موی بلند در امان باشند. در هر صورت، از نشانه های بارز این حالت می توان از عملگرایی فرد نام برد، به ویژه اگر این حالت با سایر ویژگی های عملگرایی همراه شود.  -  موی بسیار کوتاه سبب توجه دیگران می شود. - چنانچه لباس زنی زرق و برق دار و زننده باشد، جلب توجه کردن این حالت مو نمود می یابد.  -  احتمال دارد که موی بسیار کوتاه دلالت بر ضرورت های درمانی داشته باشد، فرضا، زنانی که شیمی درمانی می شوند، چاره ای جز این ندارند.  -  موهای بلند: در رابطه با موهای بلند باید موارد زیر را از نظر گذراند: چون فرهنگ ما موی بلند را نشانه جذابیت و زیبایی می داند، زنی که بیش از چهل سال سن دارد و در عین حال موهایش را به طور نمایانی بلند نگه می دارد، در برابر پیر شدن از خودش مقاومت نشان می دهد و ادا و اطوار جوانان و چشم نوازان را درمی آورد. از ویژگی های این زنان می توان به مواردی چون ذهنیت گرایی، رویاپردازی و واقعیت گریزی اشاره کرد. موی بلند نمایان یک زن ممکن است حالت چشم نوازی نداشته باشد و این کیفیت سبب شود که بپندارد که بدین شکل جذابیت جنسی محسوسی کسب می کند.  -  موی بلند نامتعارف: موی بلند نامتعارف می تواند نشانه عصیانگری و ماهیت شورشی بر علیه آداب و سنن دست و پا گیر و بازدارنده باشد، زیرا بسیاری از زنان موی بلند نمایان را نشانه آزادی و فارغ بودن از هر گونه محدودیتی می دانند. حال اگر نوع لباس زن این برداشت را تقویت کند، در آن صورت این نشانه انکارناپذیر می شود.  -  موی بلند کثیف و ژولیده: موی بلند کثیف و ژولیده می تواند نشانگر خصوصیاتی چون فقدان قوه تشخیص و داوری، بیماری، کاهلی و تنبلی، تن آسایی، ماهیتی شورشی، دلزدگی و لاقیدی شخص باشد. در صورت کثیف بودن موی سر، برای خواندن زنان لازم است که به سایر شاخص های بهداشتی نیز توجه شود.  -  موی پوش داده: پوش دادن مو می تواند نشانگر سالمندی زن بوده و درعین حال می تواند نمایانگر ناحیه زیستی زن باشد. فرهنگ حاکم بر مناطق مختلف سبب می شود که اشخاص اولویت و ارجحیت فرهنگی را در ظاهر خویش دخالت دهند. این حالت تاحدی کم پشتی مو را جبران می کند و هم این که سبب صرفه جویی در هزینه های آرایشی می شود.  -  رنگ مو: رنگ کردن مو در بین این جنس طبیعی است. مگر آن که زنی مویش را به طور نامتعارفی رنگ کرده باشد و این رنگ کاملا به چشم بخورد. از سوی دیگر، چنانچه زنی سفیدی مویش را با رنگ کردن بپوشاند، این امر می تواند گویا باشد. برای مثال، این اشخاص متوسل به تمارض و وانمود کردن نشده و واقعیت سنی خویش را به راحتی پذیرا می شوند. در برابر این گروه، اشخاصی هستند که به دلایل حساسیت های آلرژیکی اقدام به رنگ کردن نمی کنند. در هر صورت، در هنگام خواندن شخصیت زنان باید ظرایفی از این دست نیز لحاظ شود.  -موی صورت و تن زنان: در اغلب کشورهای دنیا هنجار غالب فرهنگی این است که زنان بدن خود را عاری از هرگونه موی زبر سازند. به علاوه، موهای ابرو نیز باید آراسته باشد. زنی که هراسی از رویش مو در تنش ندارد، باید به فرهنگ دیگری تعلق داشته باشد. باری، زنی که در چنین کشورها متولد شده باشد، ولیکن اقدام به زدودن موهای نواحی مختلف تنش نکند، می تواند نشانه هایی چون عصیانگری، دلبستگی به باور رهایی و طبیعت باوری را به دست دهد. از سایر نشانه ها نیز می توان به افسردگی، کاهلی، دلزدگی و راحت طلبی اشاره کرد. از سوی دیگر زنی که دستی به سر و صورت خویش نمی کشد و نسبت به موهای پراکنده صورت و ابروی خود بی توجه است، بدینسان اعتراض خود را نسبت به هنجارها و قیودات تحمیلی جامعه می نمایاند و اهمیتی به نظر دیگران در این خصوص نمی دهد. به علاوه، شاید کیفیت بزرگ شدنش بر اساس باورهای خاصی بوده باشد.